Veen ligt aan de afgedamde Maas op de grens van Noord-Brabant en Gelderland. Die natuurlijke barriere wordt tot op heden nog steeds ook met een veerpont genomen. In vroeger tijden was het veerrecht voorbehouden aan de Heer van Veen. 

Het overzetten in de andere richting kwam aan de Heer van Aalst toe. Na de Franse tijd ging het Veense veerrecht over op het het Rijk. In de 19e eeuw was een roeiboot lange tijd het vaartuig waarmee men het water overstak. Dat bootje kwam in december 1882 in aanvaring met een stoomboot. De veerman en zijn passagier konden ternauwernood worden gered door de bemanning van de stoomboot van 's-Hertogenbosch naar Rotterdam, die net in Veen had aangelegd. Een tweede aanvaring liep minder fortuinlijk af. In 1902 ramde wederom een stoomboot het roeibootje. De veerman en een van de twee passagiers overleefden de aanvaring. Een meisje van veertien verdronk. In de jaren 60 van de vorige eeuw kwam het voortbestaan van de veerdienst in gevaar. Eerst omdat de pachter van de veerdienst het contract niet verlengde, later omdat de pont wegens ondeugdelijke reparatie werd afgekeurd. Omdat veel inwoners van Aalst en Wijk de pont sterk misten nam de gemeente Brakel, waar Aalst onder viel, in 1966 de volledige veerrechten over. Er werden twee veerponten aangeschaft met een financiële bijdrage van de gemeente Veen en de veerdienst werd in ere hersteld. Gelukkig maar, want ook nu nog kunt u naar Aalst aan de andere kant van het water met de pont.

Bron foto pont: Veerdienst Veen-Aalst, foto V. Van Zeijst